sobota, 2 marca 2013

Rozdział 50

" Chłopak przybliżył się do mnie jeszcze bardziej i wziął mnie na ręce "

Oczami Ariany


Omówiliśmy wszystko i Nathan pokazał mi mniej więcej co chce zrobić w salonie. Na jednej, głównej ściance, oddzielającej to pomieszczenie od kuchnio-jadalni ma być fototapeta. Dokładnie znajduje się na niej panorama miasta. Druga ma mieć kolor czerwony, trzecia szary, a na ostatniej - granatowej -  ma być czarny cień miasta. Wszystko idealnie ze sobą współgra. Inne pokoje też będą w tych kolorach. W kuchni mają być białe półki i blat, zamiast stołu, do którego mają być przystawione czerwone, wysokie, barowe krzesła. W sypialni ściany będą czerwono, granatowe, z jedną szarą w napisy.
 Gdy Nathan wszystko mi wytłumaczył, rozległ się dźwięk dzwonka. Okazało się że przyszedł facet, który ma kłaść płytki w łazience. Dzięki niemu wreszcie i my wzięliśmy się do roboty. Po pomalowaniu jednej, ścianie znów ktoś do nas zagościł. Tym kimś był Jay. Przyszedł nam z pomocą. Gdy Nathan zajął się jedną ścianą my z McGuiness'em przykleiliśmy fototapetę. Po zrobieniu tego, Jay poszedł pomóc Nathan'owi, który  przydzielił mi ścianę z miastem, które miałam tam namalować. Na początku zajęłam się tłem. Męczyłam się tak z drabiną, że w końcu Nathan przyszedł i zaproponował, że weźmie mnie na plecy. Na początku uznałam to za żart, ale gdy schylił się, bym mogła wskoczyć doszło do mnie, że to było na poważnie. Mimo obaw i strachu weszłam na niego. Chłopak w jednej ręce trzymał mi wiaderko z farbą, a drugą mnie. Cała trzęsąc się  zamoczyłam pędzel w farbie i zaczęłam malować. Chłopak cały czas przemieszczał się ze mną, gdy skończyłam w danym miejscu malować, a mi za każdym razem serce biło mocno. Gdy skończyliśmy Nathan odstawił mnie na ziemia, a ja z ulgą trzymałam się na własnych nogach.
- Tak słucham ? - Jay odebrał telefon.
Zaczął jakąś rozmowę.
- Słuchajcie, muszę iść. Przepraszam, że zostawiam was z tym, ale mam ważną sprawę. Jak skończycie, chodźcie do mnie się umyć. Przenocuję was.
Pożegnaliśmy się i ten wyszedł. Jego zachowanie było co najmniej dziwne, ale nie zamierzałam w to wnikać głębiej. Oboje z Nathanem wróciliśmy do pracy. Nathan w końcu nie wytrzymał i włączył jakąś muzykę. Zaczęliśmy tańczyć malując, co jakiś czas spoglądając na siebie i wybuchając śmiechem. Została nam ostatnia ściana. Moja. Ja dalej męczyłam się z oknami, które były dziurami w ścianie, na świeczki. ( To taki pomysł, na który ja wpadłam. Kiedyś o tym marzyłam, ale tata nie chciał mi wyciąć w ścianie kwadracików. Przynajmniej teraz to przyda się w opowiadaniu ) Chłopak przyszedł mi pomóc i we dwoje męczyliśmy się  z kuciem tego. Gdy wszystko było gotowe Nathan zagipsował to i zamalowaliśmy niektóre fragmenty czarną farbą. Gdy skończyliśmy, pan Sykes wylał na mnie resztkę czerwonej farby.
- Nathan - pisnęłam.
- No co ? - spytał niewinnie
- To - również go ochlapałam.
Zaczęliśmy prawdziwą wojnę. Ja jego, a on mnie. Przynajmniej resztę farby wykorzystaliśmy na zabawę.
Nasze wygłupy zakończyliśmy tym, że on mnie złapał od tyłu i przyciągnął do siebie. Wtedy ja się odwróciłam, a ten wpił się w moje usta. Zaskoczyło mnie to, ale nie protestowałam. Chłopak przybliżył się do mnie jeszcze bardziej i wziął mnie na ręce. Zaczęliśmy iść w jakąś stronę. Chłopak oparł mnie o ścianę - na której na szczęście była tylko fototapeta - i nie przestawał całować.
Po chwili oderwaliśmy się od tamtego miejsca i powędrowaliśmy dalej. Doszliśmy do materaca, na którym chłopak mnie położył składając na moich ustach całusy. Dlatego, że nie protestowałam, chłopak zaczął co jakiś czas całować mnie również po szyi.
- To na dzisiaj koniec... - urwał pan, który zajmował się łazienką, widząc nas.
Nathan się ode mnie oderwał i wstał.
- O której mam jutro być ? - zaczęli iść w stronę drzwi.
Podniosłam się i poprawiłam ubranie, do którego Nathan chciał się w pewnej chwili dobrać. Dobrze że nam przerwano, bo nie wiem co było by dalej. On mi się podoba, tak jak to jak mnie całuje, wiec mogłabym go nie powstrzymać.
Gdy Sykes wrócił, zapanowała niezręczna sytuacja.
- Jestem głodny. Jedziemy już do Jay'a ?
- Ale tak  ? Jestem cała z farby.
- Weź tylko coś do spania i strój na jutro. Tam się wykąpiesz.
- Okej - zaczęłam grzebać w nierozpakowanej torbie. Nathan również wybrał ubrania i inne potrzebne rzeczy. Gotowi ubraliśmy tylko buty i kurtki, po czym opuściliśmy dom. Do Jaya pojechaliśmy autobusem. Ciągle śmialiśmy się z wzroków ludzi, patrzących  na nas ubrudzonych farbą. Gdyby mielibyśmy ją tylko na ubraniu nie byłoby to takie interesujące, ale ja miałam nawet całe włosy z niej.
- Tu jesteś brudna - Nathan wytarł lekko mój policzek, po wyjściu z  pojazdu.
Gdy był tak blisko mnie, nie wiem czemu wspięłam się na palce i musnęłam jego usta. Nie spodziewałam się tego po sobie. Nie wiem co we mnie wstąpiło. To był moment. Ale... mimo wszystko nie żałuję tego... kocham smak jego ust. Nathan'owi też się spodobało, bo gdy mięliśmy złączone usta poczułam jak się uśmiech. Po tym wszystkim, odwróciłam się  zawstydzona w inną stronę, chłopak załapał mnie za rękę i zaczął prowadzić do bloku w którym mieszka McGuiness.
- Dlaczego już nie mieszkacie razem ? Całym The Wanted ? - naszła mnie nagle taka myśl i spytałam chłopaka.
- Bo to trudne. I tak już wiele czasu spędzamy ze sobą. Gdybyśmy mieli mieszkać jeszcze razem, nie wytrzymalibyśmy. To tak jak z rodzeństwem, gdy masz je na co dzień w domu kłócisz się z nim, a gdy widujecie się tylko raz na jakiś czas to jesteście w stanie się szanować. Nasza kłótnia też wynikła z tego, że za dużo czasu ze sobą spędziliśmy, cały czas się oddalając od siebie. Wiem to głupio brzmi i trudno zrozumieć, ale taka jest prawda. Kiedyś byliśmy razem. Imprezy, studio, dom, koncerty i inne takie sprawy. W końcu nie wytrzymaliśmy ze sobą. każdemu w każdym zaczęło coś przeszkadzać. Dlatego po kolei zaczęliśmy się wyprowadzać. Nie doszło do takiej wielkiej kłótni, bo Jeany nas zawsze godziła. A teraz jesteśmy osobno. Rzadko kiedy imprezujemy całą piątką. Zazwyczaj jest tak, że idzie się z grupką swoich znajomych, ale jednym z TW.
- To prawda trudno jest z kimś wytrzymać długo, ale nie myślicie żeby po prostu więcej czasu spędzać ze sobą, nie tylko w pracy, ale też gdy macie wolne ? Tak by się od siebie nie oddalać.
- To byłby dobry pomysł, ale nie wypali. W wolnym czasie chłopcy poświęcają czas raczej na imprezy, czy swoim dziewczyną. A oddalanie się od siebie jest nieuniknione.
Miałam zadać mu jeszcze parę pytań, ale doszliśmy na miejsce. Gdy byliśmy już pod budynkiem Nathan zadzwonił na domofon. Gdy Jay wpuścił nas do środka weszliśmy, nie śpiesząc się na jego piętro. Sykes bez pytania otworzył drzwi i pozwolił mi wejść pierwszej.
- Co ci się stało ? - Jay zauważył że jestem cała z farby.
- Nathan chciał wykorzystać resztki po malowaniu i wylał je na mnie.
- Ej ale ty też mi oddałaś.
- Ale ty zacząłeś. - wybuchliśmy śmiechem.
- Okej, okej. - uspokoił nas McGuiness. - Najlepiej będzie jak pójdziesz się wykąpać, a my zajmiemy się kolacją
- Na pewno ?
- Tak. Jasne. Tam jest łazienka - pokazał na drzwi.
Nie pewnie weszłam do pomieszczenia. Zamknęłam się tam i rozebrałam. Wzięłam prysznic, szorując się porządnie. Na końcu umyłam głowę i zawinęłam włosy w ręcznik. Przebrałam się w piżamę. Właściwie w dużą koszulkę Austina, którą kiedyś mi dał, gdy u niego spałam i krótkie spodenki.
Gotowa wyszłam z pomieszczenia i poszłam do chłopaków.
- I całowaliście się ?
- Tak ale niestety przerwano nam to - po tych słowach wycofałam się i stanęłam w miejscu, słuchając dalszej rozmowy.
- Nathan, ale ty masz dziewczynę.
- Wiem, wiem. Muszę do niej zadzwonić, żeby nie przyjeżdżała. Póki co, nie mam gdzie jej przenocować i muszę skończyć remonty. Zresztą ten związek nie ma sensu.
- Hej - weszłam wesoła, niby nie słysząc o tym co mówią.
- Słyszałaś naszą rozmowę ? - wystraszył się Nathan.
- A powinnam ? - zaśmiałam się - Nic nie słyszałam. Dopiero co wyszłam z łazienki.
- W takim razie teraz moja kolej. Jay dokończ sam kolację - wyszedł.
- Pomóż ci ?
- Nie, nie trzeba. Chodź pokażę ci gdzie będziecie spać.
- Będziemy ?
- Tak, ty i Nathan. Mam tylko jedno łózko i kanapę, na której ja dziś zagoszczę
Pokiwałam głową, na znak że rozumiem i poszliśmy do pokoju obok. Tam usiadłam na łóżku, a Jay wyszedł i zapewnił, że zawoła gdy kolacja będzie gotowa.
Wyjęłam z torby telefon i zobaczyłam, że dzwonił do mnie kilkakrotnie Austin. Nacisnęłam na ekranie by oddzwonić. Chłopak odebrał po chwili.
- Ariana ty żyjesz ? - powiedział żartobliwie.
- Nie umarłam. - zaśmiałam się.
- Kiedy pogrzeb.
- Nie wiem. Dzwoniłeś do mnie ?
- Tak. Widziałem artykuł.
- Ja tego nie napisałam - od razu zaprzeczyłam.
- Ale jest tam twoje nazwisko.
- Wiem, ale i tak tego nie napisałam. Mój szef to przerobił. Nigdy bym nie zrobiła tego Max'owi i Mich.
- Wierzę. Co chcesz teraz z tym zrobić ?
- Nie wiem. - powiedziałam po chwili namysłu.
- Jak Michelle zareagowała na to ?
- Wyrzuciła mnie z domu.
- To co się teraz z tobą dzieje ? - wystraszył się.
- Nathan przygarnął mnie do siebie.
- Ale przecież on ma remont.
- Tak, dlatego dziś pomagałam mu malować ściany. Nie martw się o mnie. Jakoś dam sobie radę.
- Czyli mój przyjazd, muszę odwołać. Planowałem go z Max'em,
- Miałeś do mnie przyjechać i mi o tym nie chciałeś powiedzieć ? - udałam obrażoną.
- To miała być niespodzianka. No i póki mieszkasz u Nathan'a nie mam po co. Dobrze że nie kupiłem jeszcze biletów, ale mam już pewien pomysł. W końcu muszę cię zobaczyć. Nie wiem tylko czy wypali.
- A zdradzisz mi jakieś szczegóły ?
- Załatwię sobie to z ciocią. Ona mnie przygarnie, jak tylko wróci z USA do Londynu.
- A za ile to będzie ?
- Nie wiem, ale jak najszybciej się dowiem.
Rozmawialiśmy jeszcze trochę. Austin cały czas próbował mnie pocieszyć, po sprawie artykułu. On jest taki kochany. Szkoda, ze nie wypalił lot do Londynu. Nie zrozumiałam dokładnie o co mu z tym chodziło, ale cieszę się, że o mnie pamiętał. Naszą rozmowę zakończył głos chłopców wołających mnie na kolację. Poszłam do nich i zasiadłam razem z nimi do kolacji. Jay przygotował jakąś sałatkę. Byłą pyszna. Do tego wszystkiego prowadziliśmy niezwykle ciekawą rozmowę. Po zjedzeniu każdy poszedł w swoją stronę. Ja z Nathanem, do sypialni, a Jay do salonu. Dzisiaj w porównaniu do wczoraj usnęłam szybko.




Tam da dam. Wow dodałam dzień po dniu. Co się ze mną dzieje ? :DD Miałam dodać jak będzie więcej komentarzy,ale zrobiłam wyjątek dla was i dodałam. Chociaż nawet tego nie przeczytałam -.-
Rozdział może być w niektórych momentach dla was nie zrozumiały, tak jak i dla mnie hahaha. Efekty pisania bardzo późno wieczorem i kończeniem bardzo wcześniej rano xdd Do tego ten wykańczający projekt i nagrywanie filmu wrr....
Okej ale ja się lepiej już nie rozpisuję, bo zasnę na siedząco. Do następnegoo <33

15 komentarzy:

  1. Bo niema to jak wojna na farbę. <33
    Jasne, że dodałaś rozdział dzień po dniu. W końcu jesteśmy tacy wspaaaaniali...xD
    Ale ty i te twoje zaczepiste rozdziały to normalnie...Awwwww... Kocham!!
    Czy mogę liczyć na kolejny rozdział jutro ?
    Albo chociaż pojutrze??
    Ja tam wszystko zrozumiałam.:D
    Pisz następny...

    OdpowiedzUsuń
  2. Cudo. Cudo :****
    Ahhh więc czekam na następny, który mam nadzieję jutro :D
    KOcham Cię :)
    Weny:***********

    OdpowiedzUsuń
  3. Genialny ;d
    Jak słodko w niektórych momentach *___*
    Czekam na następny ;p
    Weny xd

    OdpowiedzUsuń
  4. Kocham to. Ten blog jest genialny. :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Omom oni się całowali
    Ale Nath mi śmierdzi -.-
    Weny !

    OdpowiedzUsuń
  6. Ooooooooooo jak słodko :D uwielbiam takie rozdziały :D i szybko następny!

    OdpowiedzUsuń
  7. Jakie to zajebiste i dziwne zarazem...
    Przecież wszyscy doskonale wiemy, że oni się w Sobie kochają tylko żadne nie ma odwagi powiedzieć tego drugiej osobie...
    Skąd ja to znam ;d
    Czekam na następny rozdział z niecierpliwością :)

    Zapraszam również do mnie:
    http://thewanted-and-rosalie.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  8. Dodawaj tak szybko!! Proszę :)
    uwielbiam tego bloga!!

    OdpowiedzUsuń
  9. Hehe, wojna na farby :P Genialne ! : ) Czekam na następny rozdział < 3

    OdpowiedzUsuń
  10. świetny ^^
    jacy oni słodcy <3
    dawaj nexta *.*

    OdpowiedzUsuń
  11. Najpierw pomalowali ściany, a potem przeszli do walki farbą, nicely :D
    Co jak co, ale machanie pędzlem Nathan powinien mieć opanowane xD
    If you know what I mean :D
    Awww były pocałunki, a ja miałam motyle w brzuchu:3
    Czekam na next'a;]

    OdpowiedzUsuń
  12. A więc już wyjaśniam swoją niedyspozycję. Miałam zawieszoną działalność, że względu na rzeczy dziejące się z Krystianem, ale wydarzyła się pewna rzecz i stwierdziłam, że powinnam ją odwołać. Tak, więc jestem :)
    GRATULUJĘ OKRĄGŁEGO 50 ROZDZIAŁU, KTÓRY OCZYWIŚCIE JEST FENOMENALNY!!!!!!
    *_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_**_*
    Litania: fenomenalne, extra, świetne, super, jedyne w swoim rodzaju, proszę, szybko, NEXT!!!
    Moja ty... THE BEST EVER ON FOREVER!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! <3
    A teraz rozdział (stwierdzam, że to wolne chyba dobrze mi zrobiło bo mam zapał do komentarza)
    Mówiłam!!!! Ścianę malować! :)
    Ale naprawdę masz ładne wyczucie miejsc - w sensie dobra z ciebie projektantka - sama bym chciała takie mieszkanie i ta ściana z miastem *_*
    W sumie to taka scena przy tej ścianie jak z obrazka ^^ Piękna, niewinna....
    This is only kiss..... No, this is young love ~.~ :)
    Pięknie :)
    Panie od płytek w łazience!!!! Uwielbiam pana..
    No, ale TW się przynajmniej trzymają - Jay pomaga. Ale zgadzam się co do mieszkania TW razem.. Jak się spędza z kimś za dużo czasu to pojawiają się kłótnie.. Każdy powinien mieć swój kąt.
    U Jaya
    Tak Nathan trza zerwać z Amy... Albo strzelić jej kulke w łeb - też można ^^
    Ale Austin! Masz zostać w Canadzie. Nie, nie, nie Arianna&Nathan się kochają, a ty tu przyjedziesz z pierścionkiem? NIE. Przyjaciel to nie chłopak. Było trzeba się wcześniej zdecydować. Bye, ariwederczi (czy jak to się pisze xD). Tak wiem nie sprawiedliwa jestem, ale jak Nathan był hamem, to ja od początku byłam za nim.. I zostanę, bo mu kibicuję *wyskok ze szpagatem* xD
    jej dawno nie napisałam takiego komentarza O.o Chyba wracam do normy... Nie uważasz? xD
    UWIELBIAM TO OPOWIADANIE!!!!!!!!!!!!
    Dziękuję Ci zawszystko... <3
    Twoja mnajwiększa, najwierniejsza, anonimowa fanka --> Anonim z podpisu...
    Lose my mind

    OdpowiedzUsuń
  13. Cudo, ten blog jest ŚWIETNY ! Kocham go normalnie! No a co do rozdziału to świetny, zresztą jak każdy inny ;) proszę szybko nexta!!! Weny życzę,bo ona to chyba najważniejsza :*

    OdpowiedzUsuń
  14. świetny naprawdę pisz dalej nie mogę się doczekać następnego

    OdpowiedzUsuń
  15. ja zgadzam się z Lose my mind ja też od samego początku byłam za Nathan'em i wiedziałam że się zmieni GRATULUJĘ 50 ROZDZIAŁU może też fajnie by było gdyby akcja Ariany i Nathan'a by się trochę rozkręciła no wiesz sam na sam YOU MY THE BEST FRIENDS ON TOGETHER !!! wielka fanka pisz następny rozdział bo ja i moje koleżanki nie możemy się doczekać :)

    OdpowiedzUsuń