Rozdział 12

" Co ja sobie myślałam " 

W radiu

Oczami Nathan'a

Po dojeździe na miejsce i wejściu do środka, mieliśmy trochę czasu dla siebie. Dostaliśmy swój pokoik do przygotowań. Zaprowadzono nas i zostawiono przed drzwiami. Po przejściu przez nie od razu rzuciliśmy się na kanapy by zając jak  najlepsze miejsca.
- Ariana siadaj. - powiedziałem do dziewczyny i wskazałem na siedzenie obok.
Musiałem to zrobić bo wydawała mi się taka zagubiona.
- Dzięki - odpowiedział będąc już koło mnie.
- Mam nadzieję że nie będzie to trwało w nieskończoność. Po wywiadzie od razu wracamy do domu.
- Co ci się tak śpieszy ? - spytał Tom.
- Po prostu wolę być tam niż siedzieć tu z jakimiś nudnymi osóbkami na poczęstunku.
- A skąd wiesz że będzie ? odezwała się Ariana
- Braun mi napisał.
- Musimy zostać.
- Taaa - powiedziałem tylko.
I no się to skończy ja sobie tak po prostu wyjdę. Nie zatrzymają mnie siłą, a kłócić też się nie mogą bo to miejsce publiczne.
Po chwili milczenia, ciszę przerwało otwieranie się drzwi.
- Jestem -  wszedł zdyszany Jay - Myślałem, że mnie nie puszczą.
- Kto ?
- Fanki.
- Ale masz piwko ?
- Jasne. Trzymajcie. Są w reklamówce. - położył na stoliku.
Chłopcy od razu rzucili się na biedny mebel.
- Zostawcie coś dla mnie- krzyknąłem
- Łap - Seev rzucił mi jedną puszkę.
- A ty Ariana chcesz ? - spytał się jej  Tom
- Nie.
- To nie.
Siedzieliśmy tak przez parę minut popijając piwko i gadając o różnych rzeczach. Nie odbyło się też bez sprzeczek. Po których zazwyczaj Mich obrzucała nie miłym spojrzeniem.
- Czemu siedzisz tak cicho ? - spytałem Ariany
- Tak jakoś.
- Co to za odpowiedź.
- Po prostu zamyśliłam się. Pasuje ci taka ?
- A o czy tak myślałaś ?
- Ciekawość nie zna granic. Jak tak bardzo chcesz wiedzieć to o jutrze. Strasznie się boję iść tam
- Gdzie ? - spytałem.- Aha tam - jak zwykle po czasie - nie masz czego... chyba.
- Potrafisz pocieszać.
- Oj nie martw się, na pewno sobie poradzisz.
- Nawet  ty w to wątpisz
- Ja ? Nie. Jestem tego na 100% pewien.
- Dzięki.
Gadaliśmy tak jeszcze trochę we dwójkę, bez tych idiotów, aż nie przyszli po nas. Wywiad ciągną się w nieskończoność. Szczerze  mówiąc to był jeden z nudniejszych w jakim kiedykolwiek uczestniczyłem. Po nim otrzymaliśmy oczywiście zaproszenie na poczęstunek. Szybko odmówiłem  i wyszedłem z tam tond. A za mną, co oczywiście mnie zdziwiło poszła Ariana i Kelsey.
- Czemu nie zostałyście ?
- Bo ten facet mnie przeraża. - powiedział Kels z mina jakby widziała najohydniejszą rzecz jaką można sobie wyobrazić. - A zresztą słyszałam że macie świętować wczorajsze urodziny Ariany.
- No mieliśmy.
- No to zaczniemy wcześniej i we trójkę.
- Zgoda.
Podeszliśmy do naszego auta i powiedziałem szoferowi żeby nas podwiózł i wrócił.
Droga minęła szybko mimo tego że wszyscy milczeli.
- To u mnie w pokoju ?
- Nie u mnie - Powiedział po namyśleniu Ariana.
Poszliśmy za nią i rozgościliśmy się. Skoczyłem na początek do mnie po piwo.
Siedzieliśmy i gadaliśmy, przy tym się śmiejąc. Ja do tego cały czas pisałem z moim kolegą Brian'em
- Może coś mocniejszego teraz- zaproponowałem po jakimś czasie. Dziewczyny kiwnęły głową, że tak. - To ja pójdę. Mam coś w pokoju - powiedziałem i udałem się do sąsiedniego pomieszczenia.

Oczami Ariany

Nathan zaproponował że pójdzie po mocniejszy alkohol. Zgodziłyśmy się. Dobrze się bawiłam. Kelsey jest świetną osobą. Taką towarzyską, a Nathan to Nathan. Gdy byłam z nimi zapomniałam o wszystkim. Nie bałam się już jutrzejszego dnia. Po prostu się wyluzowałam.
Gdy chłopak znikną za drzwiami nastała cisza, którą przerywało ciągłe dzwonienie telefony Nath'a
Kelsey wstała i podeszła do niego. Wzięła do ręki i zaczęła czytać na głos.
- Może jednak nie ruszać jego rzeczy. Może się nieźle wściec.
-Nawet się nie zorientuje.

Brian : Nathan jak tam ta twoja laska.
Nathan : jaka ?
Brian : Ta cała Ariana. Przeleciałeś ją ?
Nathan : Jeszcze nie. Ale to się niedługo zmieni.

Przerwała i popatrzała na mnie. Kiwnęłam głową by czytała dalej.

Brian : Masz jakiś plan ?
Nathan: Mszę udawać jej przyjaciela
Brian : Aż tak nisko upadłeś ? Stary myślałem że jesteś lepszy
Nathan : Półki mieszkam u Max'a to jedyna szansa żeby z nią porozmawiać
Brian : To wszystko wyjaśnia.
Nathan : A jak tam z Alice  ?
Brian : Była dobra ale nie tak dobra jak Carly.
Nathan : To z którą będziesz ?
Brian : Miałem być z Carly ale poznałem taką rudą Vicki. Wygląda na ostrą i ma super ciało, więc będzie się działo. Jak chcesz zdobyć szybciej tą całą Arianę to zrób tak jak z tą Monik. Pewnie zadziała.

Byłam tak wściekła. Nienawidziłam go. Znowu.
Byłam taka głupia. Co ja sobie myślałam. Że on tak po prostu z dnia na dzień się zmieni. To jest nie możliwe. Jak można być takim pustym i nieczułym człowiekiem. Chciało mi się płakać, ale powstrzymałam się.
- Ariana w porządku ?
- Nie nic nie jest w porządku. On chciał mnie wykorzystać.
- Chcesz się na nim zemścić ? Mam pewien pomysł.- powiedziała po czym nachyliła się nade mną i wyszeptała mi go do ucha.
- To się nie uda.
- Uda, uda. Popamięta cie do końca życia.
- No dobrze, możemy spróbować.




Kolejny dodany i pozostawiony wam. Nie wiem co o tym myslicie, ale mam nadzieję że przekonam się o tym w komentarzach.
A własnie jeśli chodzi o komentarze to dodam następny jak będzie ich ponad 10.
Miałam zrezygnować z ultimatum ale tak jakoś wyszło.
Do kolejnego.